Heinrich Elmer-Heer

Es erzählt Heinrich Elmer-Heer, *1930, Mitlödi. Aufgeschrieben im September 2000.

Matt-Staziu isch für üs Buebä ä intressantä Treffpungt gsi. Allimal, wänn d'Bahn chu isch, het mä ettis erlebt. Der Chuerät isch Staziusvorstand gsi. Ä Chappä mit ärä goldigä Nudlä dra isch sis Marggäzeichä gsi.

Nüd wit vu dr Staziu heid mir däheimed ä chlinä Jelmoli ka. Fascht alls, wo mä brucht het, hämer verchauft. So langs gi het natürli au ä guetä Alpchäs us Bergli. I dener Zit, wos kä Alpchäs gi het, hämmer dä Tilsiter, Ämmitaler oder Greierzer verchauft. Diä Chäs sind dä mit üserem Bähndli vu ussä inä chu.

Sobald dä albigs derä Chäs vu der Bahn uf ä Rampä usglada wordä isch, het der Chueret zu üs durä d'Armä verworfä we nä Räsigä. Dr Chäs het er nämmli nüd mögä gschmöggä, und der wärem dä nie i Schuppä innä chu, ä sonä Stinggchogä.

De besser Helfti vum Chueret het Bäbi gheissä. De zwei heid nüd nu d'Staziu ka. Da isch im glichä Hus nuch ä Wirtschaft gsi, z'Gaschthus «Elmer», und ä chlä purnet isch ä nuch wordä. Drum isch es dä halt että vorchu, as ds Büro, wo mä d'Bilet glöst het, lär gsi isch. Dä het mä chänne hindä im Wartsaal durnä Tür usä. Schu isch mä im Husgang gstandä, links isch Gaschtstubä gsi und rechts ä waggeri Chuchi.

«Ich sött nuch es Bilet ha», het mä dä grüeft. Wänn si dä dr Chueret nienä bliggä lu het, isch z'Bäbi us dr Chuchi oder us dr Gaschtstubä usä chu. «Wit nuch fort? Wohi muesch? Mosch dängg nuch ettis gu holä?» Wäred dem Frag- und Antwort-Spili isch z'Bähndli igfarä. «Etz mos i aber usä, sust fared diä nuch uni mich ab». «Du chundsch nuch kand, de fared erscht ab, wenn ich usä gu.» Eim nachä isch dä z'Bäbi usä chu, het hinderä und füräglueget und g'seit: «Äs isch nüt mi, ihr chänted dä farä.»

Für üs Buebä isch am Morged dr Brotzeltä mit Anggä und Hung druf das Bescht vu dr Matterchilbi gsi. Aber derna het immer einä ä mi oder weniger guetä Gedanggäblitz ka, as ettis laufi.

Uf eimal het einä ämal ä Chäpslirevolver ka und es Schächteli voll derä Chäpslirölleli. De Rölleli het mä im Revolver igspannet, und jedesmal, wä mä abdruggt het, hets ä sones Chäpsli vertätscht. Klepft hets, ä chlä grochä und gstunggä derzue. Etz hämmer dängt, mi chännt mit üserem Chlitalbähndli und ämä sonä Rölleli äs Chilbischüssä machä. Bi ds Spältys Brunnä undä hämmer es Rölleli ganz abgrollet und uf Bahnschinä gleit. Am Afang und am Ändi hämmer ä chliners Steindli druf tue. So, etzä ab hinderä Brunnä, bis z'Zügli chunnt. Wo es dä chu isch, simmer hinderäm Brunnä ufgstandä, zum luegä, wies tschätteret, klepft und grochä het, äs isch ä wahri Freud gsi. Vornä im Füererstand het dr Wagäfüerer und hindä dr Kunditör gfuschtet wie letz. Augä heid bed gmacht we Guttäräbödä. Z'Bähndli isch aber gliich langsam witer gfarä, wes chu isch. Mir heid ä umäri Freud ka a dem Chilbistreichli. Hüt chäm ja wahrschindli Polizii.